_
Tatoeage zekerheid voor hartpatiënt
door Mitch van HelvertEen tatoeage op de borst is voor patiënten een zekerheid dat zij niet gereanimeerd worden als ze dat niet willen. ,,De wens van de wilsbekwame patiënt is absoluut", zegt cardioloog dr. Peters van het Amsterdams Medisch Centrum. ,,Bij het zien van een niet-reanimatietatoeage kan ik mij haast niet voorstellen dat er medici zijn die toch starten met reanimeren."
De Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde verklaarde - naar aanleiding van een artikel in De Telegraaf (PREMIUM) - dat een dergelijke tatoeage onvoldoende zou zijn om de reanimatie níet te starten. Peters spreekt dat tegen. ,,Hoewel ik niet bekend ben met de exacte wetgeving is de wil van de patiënt voor ons medici absoluut. Een dergelijke tatoeage komt immers niet per vergissing op de borst terecht", zegt hij.
Dat er patiënten zijn die hun borst laten tatoeëren, geeft volgens de arts aan dat mensen het heft in eigen handen nemen. ,,Beschamend voor de geneeskunde", steekt Peters namens zijn beroepsgroep de hand in eigen boezem. ,,Kennelijk is er onvoldoende vertrouwen van patiënten in de huidige methoden." Zo kan men een niet-reanimerenketting om de nek dragen van de NVVE of een verklaring laten opmaken door de notaris."
Noodsituatie
,,Maar in een acute noodsituatie begint men gewoon met reanimeren. Ik kan me voorstellen dat er in zulke omstandigheden niet eerst adequaat wordt gezocht naar verklaringen of medaillons. Maar tegelijkertijd wil ik zulke tattoo’s niet aanbevelen of propageren", beklemtoont Peters.
De 61-jarige Peter Hagens uit Muiden is een patiënt die het initiatief naar zich toe trok. Hij herstelde nagenoeg volledig van een hartaanval, maar realiseert dat hij zich in een unieke positie bevindt. ,,Slechts een minuscuul percentage herstelt van zo´n lichamelijk klap. Dat realiseerde ik mij pas achteraf." Hagens beende naar een tattooshop en liet twee tatoeages op zijn lichaam aanbrengen: een op de rechter onderarm en een op de borst – ’niet reanimeren’. ,,Die tatoeage op mijn borst was de eerste tattoo die ik liet zetten."
„De reden daarvoor is simpel", zegt Hagens. ,,Als mijn tijd gekomen is, dan wil ik sterven. Ik wil per se niet door een rietje hoeven eten, of aan bed zijn gekluisterd."
De NVVE zegt in een reactie ,,tevreden te zijn met de wet zoals die nu is." Dat betekent dat patiënten een ketting moeten dragen met daarop een handgeschreven verklaring, persoonsgegevens, pasfoto en handtekening. ,,En dat zijn eisen waaraan een tatoeage niet kan voldoen."
__________________________________________
https://www.nvve.nl/actueel/nieuws/niet-reanimeren-tatoeage-rechtsgeldig/#sthash.IhF1alMZ.dpuf
Een tatoeage met de tekst die aangeeft dat de
drager ervan niet gereanimeerd wil worden, is
volgens minister Schippers van Volksgezondheid
rechtsgeldig. De minister antwoordde dit
afgelopen woensdag op vragen uit de Tweede
Kamer, naar aanleiding van de berichtgeving over
een 91-jarige vrouw uit Den Haag. Zij liet de
tekst ‘Niet-reanimeren!!!’ op haar borst
tatoeëren.
Schippers benadrukte dat ieder mens altijd het
recht heeft medische hulp en dus ook reanimatie
te weigeren en dat zij expres geen uniforme
uiting van dit bijzondere behandelverbod wenst.
“Een behandelverbod mag in alle vormen worden
aangegeven en is bindend zolang er sprake is van
‘schrifttekens’. Hier valt dus ook een tatoeage
onder”, zo bevestigt een VWS woordvoerder
desgevraagd aan de NVVE.
Lange tijd bestond er onduidelijkheid over de
rechtsgeldigheid van een dergelijke tatoeage. De
NVVE heeft mede daarom op verzoek van haar
leden, een niet-reanimeren penning laten
ontwikkelen, met daarop pasfoto, geboortedatum
en handtekening van de drager. Toenmalig
minister Klink van Volksgezondheid verklaarde in
2010 dat de NVVE niet-reanimeren penning kan
worden beschouwd als een schriftelijke
wilsverklaring en dus rechtsgeldig is. “Dat
de penning is erkend door minister Klink, maakt
de andere uitingen niet minder geldig”, aldus
het ministerie van VWS nu.
De NVVE niet-reanimeren penning voorziet in een
grote en groeiende vraag. Inmiddels zijn 32.000
penningen verstrekt door de NVVE, vooral aan
mensen van 70 jaar en ouder. “Wij zien de
niet-reanimeren penning als dienstverlening aan
onze leden. Zij kunnen daarmee hun wens om niet
behandeld te worden, zichtbaar maken en dat past
bij onze doelstellingen om keuzevrijheid aan het
levenseinde mogelijk te maken”, zegt Petra de
Jong, directeur van de NVVE , “Daarom bieden wij
de penning ook tegen een gereduceerde prijs
aan.”
NVVE leden betalen € 37,50 voor de
niet-reanimeren penning. Het lidmaatschap van de
NVVE bedraagt € 17,50 per jaar. De totale kosten
van de penning bedragen ongeveer € 80,00.
Hiermee spreekt de NVVE de berichten tegen dat
de vereniging financieel belang heeft bij het
verstrekken van de penning.
De NVVE steunt de minister in haar wens om de
niet-reanimeren penning via een neutraal
uitgiftepunt te verstrekken. Nu vinden sommige
mensen het bezwaarlijk eerst lid te moeten
worden van de NVVE om de penning te kunnen
aanschaffen. Petra de Jong: “Wij vinden
ook dat de penning voor iedereen beschikbaar
moet zijn en dat daarbij geen drempels mogen
zijn.”
